Kenny’s kindertijd was er één van heel veel films zien en boeken lezen. Een plaatselijke videotheek niet ver van zijn ouderlijke huis verborg alle obscure horrorfilms in donkere hoeken van de zaak, maar Kenny wist ze te bemachtigen.
Gelukkig bleef zijn filmsmaak niet beperkt tot monsters en slijmerige creaturen (al blijft hij wel een liefde koesteren voor gruwel en de krochten van de filmwereld) en dook hij de filmgeschiedenis is. Met een steeds groeiende filmkennis kon interesse in scenario’s natuurlijk niet uitblijven. Hij leerde de mechanismen van heel wat geslaagde films en series beter kennen en begon ook reeds op jonge leeftijd eigen scenario’s neer te pennen.
Schrijven zat al van heel vroeg in het bloed: hij tikte voortdurend verhalen uit op de oude typemachine van zijn moeder, schreef een boek in de lagere school (“De Dino’s” over… euh, dinosauriërs) en begroette het maagdelijk witte papier met open armen. Momenteel werkt hij aan een kinderboek dat later bewerkt zal worden tot een theaterstuk (“Walg-vis”) en werkte hij mee aan scenario’s voor reclame en televisie.
Kenny De Maertelaere 